Խաչի Դաշտենց․ Զանգվի կամուրջը

Կտավը՝ Մարտիրոս Սարյանի 
Զանգվի կամուրջը (1930)

Ջուրը գնում է, կամուրջն է մնում,
Փա՜ռք գետի վրա կամուրջ կապողին,
Ճանապարհից լավ ի՛նչ կա աշխարհում,
Հազար-հազա՜ր փառք ճամփա շինողին։

Հրճվում է հոգին լավ խոսք լսելիս,
Լավ խոսքդ խառնիր դու Զանգու գետին,
Փա՜ռք նրան, ով որ ճամփով անցնելիս
Հիշում է նրան շինած վարպետին։

Կամուրջի տակով թող հոսի Զանգուն,
Փա՜ռք այս կամուրջով գնացողներին,
Ճամփորդը գնում, ճամփան է մնում,
Փա՜ռք մեր աշխարհի ճանապարհներին։

Երգն էլ հյուսվում է ճանապարհի հետ
Եվ նրա հետ էլ մնում է կանգուն,
Լավ երգն ու ճամփան ապրում են հավետ,
Փա՜ռք նրան, ով նոր ճամփան է երգում։

1945